"കാലമിനിയുമുരുളും വിഷു വരും
വര്ഷം വരും തിരുവോണം വരും
പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂ വരും കായ് വരും
അപ്പോളാരെന്നു മെന്തെന്നും ആര്ക്കറിയാം .."(സഫലമീ യാത്ര- എന്.എന്.കക്കാട്)
ജീവിച്ചു തീര്ക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ട കാലക്കണക്കില് നിന്നും ഒരാണ്ട് കൂടി യവനികയ്ക്ക് പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, കൂടെ സംഭവ ബഹുലമായ ഒത്തിരി പ്രഭാതങ്ങളും സങ്കടക്കടലുകളുടെ ഒരു പിടി സായാഹ്നങ്ങളും ആത്മ നൊമ്പരങ്ങളാല് ഹര്ഷപുളകിതമാവുന്ന ഒരു കൂട്ടം രാവുകളും.
ഇത് പുതിയ പ്രഭാതം, പുതിയ ദിനം, പുതു വര്ഷം.ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം ഇത്തരുണത്തില് എന്തുകൊണ്ടും തിരിച്ചറിവേകും.
കൊഴിഞ്ഞു പോയ വര്ഷം പ്രതീക്ഷകളെ നിറവേറ്റിത്തന്നോ? പുര്ണമായും പറയാന് വയ്യ.നന്മയുടെ വഴിയിലേക്ക് ഒരു മാറ്റം സാധിച്ചുവോ? അങ്ങനെ തോന്നുന്നില്ല. ചിന്തകളുടെ മേച്ചില്പ്പുറങ്ങള്ക്ക് പുതിയ മാനം കൈവന്നുവോ? അറിയാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ജീവിതത്തിനു പുതിയ അര്ത്ഥമൊന്നും കണ്ടെത്തിയില്ലേ? ആ.. എനിക്കറിയില്ല. സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് ചിറകു മുളച്ചോ? ഉണ്ടായിരുന്ന കുറ്റിചിറകും ഒടിഞ്ഞു പോയോന്നാ സംശയം. വിസ്മയങ്ങളുടെ വിജ്ഞാനച്ചെപ്പില് നിന്നും ഒരു ചെറിയ ചെപ്പിത്തോണ്ടിയെങ്കിലും കൈയില് തടഞ്ഞോ? പറയാറായിട്ടില്ല.
പിന്നെ എന്തിനായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ഇതേ സമയം സകലര്ക്കും പുതുവത്സരാശംസ കൈമാറിയത്? കിട്ടിയേടത്തു നിന്നൊക്കെ സ്വീകരിച്ചു വെച്ചതും?
അങ്ങിനെയൊക്കെ തന്നെയാണോ കാര്യങ്ങള്? ശരിയാണോ ഇപ്പറഞ്ഞതൊക്കെ? ആയിരിക്കണമെന്നില്ല. അത്രയ്ക്ക് മണ്ടനൊന്നുമല്ലല്ലോ അവന്. അല്ലേലും ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെ നെഗറ്റീവ് മാത്രമല്ലേ അവന് ചിന്തിക്കൂ. മാത്രമല്ല ശരികേടുകളുടെ ഈ ലോകത്ത് ശരിയേത് ശരിയല്ലാത്തതേത് എന്ന് തിരിച്ചറിയാന് ശരാശരി ഒരു മനുഷ്യനും കഴിയാതെ വരുമ്പോള് ....?
എന്തൊക്കെയോ ഒരു മാറ്റം അവനിലം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടല്ലോ. പുതിയ ലോകത്തെ അവന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ വീക്ഷിക്കാന് അവനു പഠിച്ചില്ലേ? അറിവില്ലായ്മയെ അഹന്തയുടെ മൂടുപടത്തിനപ്പുറം മറച്ചു വെക്കാന് അവന് ശീലിചില്ലേ? കൊലവേരിയും ഫ്ലാഷ് മോബ്ബും ഒക്കെ അവന്റെ ഉള്ളില് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചില്ലേ? ഇതിലപ്പുറം എന്തു നേടാന്..
പോരാ.. കാലമിനിയും ഉരുളും.. ഉരുണ്ടു നീങ്ങിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കും..
പോയ വര്ഷത്തിന്റെ പോരായ്മകളുമായ് പോരിനു പോകാതെ പുതിയ പോര്ക്കളത്തെ സ്നേഹത്തിന്റെ സൗഹാര്ദത്തിന്റെ സഹിഷ്ണുതയുടെ പുതുനാമ്പുകള്ക്കുള്ള പിറവിയിടമാക്കുക. ഈ യാത്ര പ്രതീക്ഷകളുടെതാണ്. അത് കൊണ്ട് പ്രതീക്ഷാനിര്ഭരമായ ഈ യാത്ര ഏവര്ക്കും സഫലമായിരിക്കട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.
പ്രിയത്തില് നിങ്ങളിലൊരുവന്.
വര്ഷം വരും തിരുവോണം വരും
പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂ വരും കായ് വരും
അപ്പോളാരെന്നു മെന്തെന്നും ആര്ക്കറിയാം .."(സഫലമീ യാത്ര- എന്.എന്.കക്കാട്)
ജീവിച്ചു തീര്ക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ട കാലക്കണക്കില് നിന്നും ഒരാണ്ട് കൂടി യവനികയ്ക്ക് പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, കൂടെ സംഭവ ബഹുലമായ ഒത്തിരി പ്രഭാതങ്ങളും സങ്കടക്കടലുകളുടെ ഒരു പിടി സായാഹ്നങ്ങളും ആത്മ നൊമ്പരങ്ങളാല് ഹര്ഷപുളകിതമാവുന്ന ഒരു കൂട്ടം രാവുകളും.
ഇത് പുതിയ പ്രഭാതം, പുതിയ ദിനം, പുതു വര്ഷം.ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം ഇത്തരുണത്തില് എന്തുകൊണ്ടും തിരിച്ചറിവേകും.
കൊഴിഞ്ഞു പോയ വര്ഷം പ്രതീക്ഷകളെ നിറവേറ്റിത്തന്നോ? പുര്ണമായും പറയാന് വയ്യ.നന്മയുടെ വഴിയിലേക്ക് ഒരു മാറ്റം സാധിച്ചുവോ? അങ്ങനെ തോന്നുന്നില്ല. ചിന്തകളുടെ മേച്ചില്പ്പുറങ്ങള്ക്ക് പുതിയ മാനം കൈവന്നുവോ? അറിയാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ജീവിതത്തിനു പുതിയ അര്ത്ഥമൊന്നും കണ്ടെത്തിയില്ലേ? ആ.. എനിക്കറിയില്ല. സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് ചിറകു മുളച്ചോ? ഉണ്ടായിരുന്ന കുറ്റിചിറകും ഒടിഞ്ഞു പോയോന്നാ സംശയം. വിസ്മയങ്ങളുടെ വിജ്ഞാനച്ചെപ്പില് നിന്നും ഒരു ചെറിയ ചെപ്പിത്തോണ്ടിയെങ്കിലും കൈയില് തടഞ്ഞോ? പറയാറായിട്ടില്ല.
പിന്നെ എന്തിനായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ഇതേ സമയം സകലര്ക്കും പുതുവത്സരാശംസ കൈമാറിയത്? കിട്ടിയേടത്തു നിന്നൊക്കെ സ്വീകരിച്ചു വെച്ചതും?
അങ്ങിനെയൊക്കെ തന്നെയാണോ കാര്യങ്ങള്? ശരിയാണോ ഇപ്പറഞ്ഞതൊക്കെ? ആയിരിക്കണമെന്നില്ല. അത്രയ്ക്ക് മണ്ടനൊന്നുമല്ലല്ലോ അവന്. അല്ലേലും ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെ നെഗറ്റീവ് മാത്രമല്ലേ അവന് ചിന്തിക്കൂ. മാത്രമല്ല ശരികേടുകളുടെ ഈ ലോകത്ത് ശരിയേത് ശരിയല്ലാത്തതേത് എന്ന് തിരിച്ചറിയാന് ശരാശരി ഒരു മനുഷ്യനും കഴിയാതെ വരുമ്പോള് ....?
എന്തൊക്കെയോ ഒരു മാറ്റം അവനിലം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടല്ലോ. പുതിയ ലോകത്തെ അവന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ വീക്ഷിക്കാന് അവനു പഠിച്ചില്ലേ? അറിവില്ലായ്മയെ അഹന്തയുടെ മൂടുപടത്തിനപ്പുറം മറച്ചു വെക്കാന് അവന് ശീലിചില്ലേ? കൊലവേരിയും ഫ്ലാഷ് മോബ്ബും ഒക്കെ അവന്റെ ഉള്ളില് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചില്ലേ? ഇതിലപ്പുറം എന്തു നേടാന്..
പോരാ.. കാലമിനിയും ഉരുളും.. ഉരുണ്ടു നീങ്ങിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കും..
പോയ വര്ഷത്തിന്റെ പോരായ്മകളുമായ് പോരിനു പോകാതെ പുതിയ പോര്ക്കളത്തെ സ്നേഹത്തിന്റെ സൗഹാര്ദത്തിന്റെ സഹിഷ്ണുതയുടെ പുതുനാമ്പുകള്ക്കുള്ള പിറവിയിടമാക്കുക. ഈ യാത്ര പ്രതീക്ഷകളുടെതാണ്. അത് കൊണ്ട് പ്രതീക്ഷാനിര്ഭരമായ ഈ യാത്ര ഏവര്ക്കും സഫലമായിരിക്കട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.
പ്രിയത്തില് നിങ്ങളിലൊരുവന്.